1 Mayıs 2012 Salı

DÜNYA PARKINDA OYNAYAN İKİ ÇOCUĞUZ BİZ,
ÇİNGENE MAHALLESİNDE KAYBOLABİLEN, GÖRÜNMEZ İKİ SEFİL ÇOCUK...

KALDIRIMLARIN SİVRİ TARAFLARI KANATIRKEN DİZLERİMİZİ,
AKAN KANA TUTSAĞIZ...

KIRMIZI SAÇLI NEVBAHAR ABLANIN EN SEVDİĞİ İKİLİYİZ.
AĞLAMAYA KORKMAYIZ,
SUSMAKTAN KORKTUĞUMUZ KADAR...

SEVDALARIMIZ ÇOMAK SOKULMUŞ HAYATLARDAN İBARET...

-HAKANA SALTANATTA ORTAKLIK EDEN EŞİYİM BEN!
-OBENİM BEN DE.

BİZ PİS İKİ ÇOCUĞUZ.
O KADAR PİSİZ Kİ; ELLERİMİZ DUT KARASI,
GÖZLERİMİZ EKŞİ ERİK.

SAKLAMBAÇ OYNADIK HEP.
SAKLANDIK ONLARDAN.
SAKLANAMADIK MI YOKSA?
ASLINDA EN ÇIPLAK BİZ MİYDİK?
KİME NEYİ ANLATMAYA ÇALIŞTIK BİZ.

ONLAR BİZİ HEP SEVER GİBİ YAPTI,
BİZ HEP SEVDİK.

UYANDIK ŞİMDİ;
BÜYÜDÜK.
ÖYLE BÜYÜDÜK Kİ;
UYUMUYORUZ ARTIK;
AKVARYUMDA Kİ KIZIL BALIKLA SARI BALIK OLDUK.

ŞİMDİ BOĞULMAYI BEKLİYORUZ;
NEVBAHAR ABLANIN, TREN İSTASYONUNA BAKAN PENCERE CAMININ FİSKOS MASASININ ÜZERİNDE...

-ELİNE SAĞLIK TATLIM.
-ELİM KOPSUN.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder